Het weer was geweldig, maar toch moesten de handschoenen aan. Geen waterballet zoals ons was voorgehouden en zeker ook geen een april grap. Omdat de poelen in het Màximapark ingenomen zijn door padden, kikkers en salamanders zullen we de aanval op het oprukkende riet moeten uitstellen. Door de mooie dagen die achter ons liggen zijn de amfibieën flink aan de leg geraakt en hebben hun kraamkamers her en der in de waterpartijen ingericht.
Natuurlijk was het even slikken toen we geen lieslaarzen maar een paar ferme werkhandschoenen kregen aangemeten, maar lang duurde de treurnis niet.
Meer dan eens al had ik me tijdens een werkochtend in het park in een hevig gevecht bevonden met tomeloos woekerende braamstruiken. Wanneer de struiken vrucht dragen moeten er vele kilo’s heerlijke vruchten geplukt kunnen worden, zo door het park heen. De slimme struik duikt keer op keer op waar je het niet verwacht en ondergronds bouwt ze een wijd vertakt netwerk van wortels die nu en dan boven de grond kleine braamstruikjes laten groeien. En juist die kleine venijnig opdoemende struikjes zijn de parasieten in het oh zo mooie park. Het woekert er lustig op los en er is nauwelijks enig kruid tegen gewassen.
Foto: Karin Boneschansker
Om de percelen het aanzicht te laten houden zoals de architecten het voor ogen hadden toen zij de plannen voor de lustoord maakten moet er bij tijde stevig een bezem door het bramen bestand. Evenals jonge elzen worden ze met wortel en tak gerooid zodat er een prima natuurlijk evenwicht blijft tussen de diverse bomen en plantensoorten. Dat het evenwicht daarbij een handje geholpen wordt staan de ontwerpers toe, mits er niet te drastisch aan het oorspronkelijke plan wordt getornd.
De braampjes staan stevig in de grond en middels een stugge navelstreng zijn vele er met elkaar verbonden. Ze gaan schuil tussen al het andere groen en laten zich niet altijd zomaar ontdekken. Systematisch moet je te werk gaan om de bramen telgjes los te hakken van de hoofdader en uit te graven om zo te voorkomen dat de moerascipressen het onderspit moeten delven.
Zij heersen op het ‘Taxodium’ eiland in het park en dat moet zo blijven!
Geen waterballet ditmaal maar een strijd tegen de stekels. De handschoenen mochten aan op een april. En dat is geen grap, maar pure noodzaak gebleken.
Hans Peter