Heb ik afgelopen zomer de nieuwste trend gemist? Ik zag, naast plastic roze flamingo’s en kleurige ananassen, ineens overal dames op blote voeten lopen. Nee, niet op het strand of bij het zwembad, maar gewoon buiten op straat.
De eerste was een hippiemeisje, compleet met strohoedje en bloemetjesjurk. Een beetje jaloers stelde ik me zo voor dat ze, na dagen doorhalen op een festival, haar slippertjes verloren moest zijn. Het leek haar niet te deren, ze huppelde door het leven. De keren daarna was het nog zomers warm geweest. En opvallend veel van die vrouwen hadden zo’n verantwoorde, bio-katoenen yogabroek aan en een terug-naar-moeder-aarde-blik in hun ogen.
Maar vorige week zag ik er opnieuw één. Ik had mijn regenpak allang van stal gehaald en fietste gehaast naar mijn werk. Zij kwam naast me staan bij het stoplicht. Een doodgewone moeder, met een jengelend kind achterop en haar laptoptas bengelend aan het stuur. Maar zonder schoenen aan. Ik kon alleen nog maar naar haar voeten kijken. Ze zagen er zo koud uit. Dat is toch vragen om een blaasontsteking?
En toch. Na even googelen weet ik nu dat Nederland bijna 20 blotevoetenpaden telt. Blootsvoets lopen schijnt goed te zijn voor je voetspieren en je lichaamsbalans. In ieder geval een stuk gezonder dan lopen op hakken. Moet ik het dan toch proberen? Zonder schoenen naar mijn werk of op blote voeten de hond uitlaten? Ik weet het niet hoor.
Gisteren zag ik de ploetermoeder weer fietsen. Dit keer met schoenen aan. En nu heb ik spijt dat ik haar niet staande gehouden heb. Want ik ben zo nieuwsgierig. Zou ze die ochtend haar schoenen vergeten zijn in de haast haar kind op school te krijgen? Dat zou de beste kunnen overkomen. Was er een splinter gaan ontsteken in haar grote teen? Of is de rage simpelweg weer voorbij en zijn gevoerde enkellaarsjes voorlopig de nieuwste mode. Ik heb het haar nog niet gevraagd. Maar ik hoop stiekem op dat laatste.
Danielle van Helden