“Hallo Allemaal, wat fijn dat je er bent, ben je voor het eerst hier, of ben je al bekend…”
Voor iedereen die dagelijks op het schoolplein staat of heeft gestaan is de serie De Luizenmoeder toch een feest van herkenning? Voor mij in ieder geval wel, want ik was zo’n stuntelende ouder. Je weet wel, zo één die er tijdens het gedagzwaaien pas achter komt dat groep 3 die dag verkleed mocht komen, sportdag heeft of op de schoolfoto moet. Zo één die haar kind een heel schooljaar laat gymmen op twee maten te kleine gymschoenen. En in plaats van gezonde fruittraktaties haar dochter met brownies en chips de klassen liet rondgaan.
Ik weet niet in welke fase van het leven jullie nu zitten, maar mijn dochter gaat na de zomer naar de middelbare school. En dus volg ik deze serie met gemengde gevoelens. Want kijken naar Juf Ank en haar zwaaibeleid is ook afscheid nemen van een bijzondere periode. Wij zijn straks basisschool-af. En ik weet niet of ik daar al klaar voor ben.
Ik vind het maar een raar idee dat mijn meisje over een paar maanden met een laptop naar school gaat in plaats van met een ponypaarden-broodtrommel. Dat ze gaat chillen, flexen en hangen, of hoe dat ook heet tegenwoordig, met klasgenoten waarvan ik de ouders niet ken. En dat ik haar straks moet ophalen van schoolfeesten in plaats van kinderpartijtjes.
Het is voor die kinderen spannend, die overgang naar de middelbare school, maar wat dacht je van de ouders? Als nieuwe brugklas-moeder is het schoolplein streng verboden toegang, staat op meefietsen en uitzwaaien de doodstraf en moet je, volgens je kind, vooral “normaal doen”. Dus hoe kom je er dan achter welke ongeschreven regels er in die puberjungle gelden? Daarom overweeg ik om een brief te schrijven naar de makers van De Luizenmoeder. Of ze een beetje willen opschieten en het liefst voor de zomer nog een reeks maken. Maar dan over alle idiote dingen die er bij de middelbare school komen kijken. “Hallo alle matties, wat chill dat je er bent…”
Danielle van Helden
Lee hier alle blogs van Danielle
Leuk geschreven en zelfs een beetje ontroerend;)