hans-peter-van-rietschoten

Blog: Slalomparcours

Als ik wil oversteken van het pad achter restaurant De Baai naar de basisschool aan de andere kant van de busbaan, schrik ik van de voor mij opdoemende bestelbus. Ik verkeer in de veronderstelling dat de bestuurder ervan mij wil vragen hoe hij weer op een doorgaande weg terecht moet komen, maar niets is minder waar.

Hij is kennelijk getergd door de wirwar van wegen, busbanen en paden die niet voor autoverkeer toegankelijk zijn. Hij heeft zondermeer nogal moeite moeten doen om met mij en Hummer oog in oog te komen staan. De weg naar het pad waar wij lopen is voor een auto als de zijne slechts bereikbaar langs een indrukwekkend slalomparcours.

De bestuurder uit zijn ongenoegen door met nogal wat bravoure gas te geven in de hoop dat wij het veld zullen ruimen. Het tegendeel is echter waar. Met Hummer aan de ene kant van het pad en ikzelf aan de andere kant is de riem waaraan Hummer loopt een barrière die de man niet durft te nemen. Natuurlijk is zijn frustratie groot, maar uiteraard wil ik hem wel wijzen op zijn onuitstaanbaar gedrag. Hij is tenslotte behoorlijk in overtreding. Het pad is wandelpad waar fietsers worden toegestaan. Met deze boodschap geef ik hem de ruimte om ons te passeren en een regen van opspattend grind valt ons ten deel. Hoofdschuddend vervolg ik mijn weg. Hummer schudt zijn kop. Misschien wil ook hij blijk geven van zijn ongenoegen voor dergelijk gedrag.

Minstens zo enerverend als de kennismaking met de oververhitte bestuurder is die ik niet ver ervandaan heb met een imposante verschijning die meer respect van me afdwingt. De buizerd die ik op de grond vlakbij onder een boom zie zitten, heeft duidelijk een smakelijke lunch te pakken gekregen. Zijn poging de prooi tussen zijn klauwen te nemen om het mee de boom in te slepen kost hem overduidelijk nogal wat moeite.

Om hem heen hippen kraaien in de hoop dat de roofvogel zijn vangst zal laten liggen en hen ervan zal laten mee eten. Het lukt de buizerd evenwel zijn maal mee te nemen tussen de takken, maar een rustige lunch is hem nog niet gegund. De in zwart gehulde vogels belagen een voor een de buizerd, maar deze geeft zich niet zomaar gewonnen. De kraaien moeten in hem hun meerdere erkennen en gaan op een afstandje zitten wachten tot ‘Buis’ zijn maag heeft gevuld. Zij stellen zich tevreden met wat hij voor ze achterlaat.

Wie weet krijgen ze binnenkort wel weer zo’n maaltje voorgeschoteld.

Hans Peter van Rietschoten

Lees hier alle blogs van Hans Peter

2 gedachten over “Blog: Slalomparcours”

  1. Inderdaad heel leuk geschreven. Wij wonen er vlakbij en we zien dat heel veel mensen zoekende zijn… vooral als de stadtunnel weer eens dicht is dan is het hier een gekrioel van auto’s en vrachtauto’s die met recht de weg kwijt zijn en dan bij de school de busbaan op schieten of bij de appartementen proberen te keren…kortom een weerwar van auto’s.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Heb je een tip of opmerking? Stuur ons je nieuws of foto via WhatsApp of mail naar [email protected].

Scroll naar boven