Interview met Tessa van Schaik, wijkagent Vleuterweide “Hulpverlenen zit in mijn bloed”

Tessa van Schaik (33) komt uit een echt politienest. Haar vader werkt al vanaf zijn achttiende bij de politie en ook haar echtgenoot is politieman. Toch had ze vroeger werkelijk geen idee wat ze later wilde worden. Tessa vond namelijk heel veel dingen interessant en nam dan ook eerst de tijd om rond te reizen. Eén ding wist ze wel zeker: ze wilde in ieder geval iets sociaals doen en mensen helpen. Jaren later zijn dat nog steeds de belangrijkste drijfveren in haar werk als wijkagent. Tessa: “Nu ik uiteindelijk bij de politie ben gaan werken, besef ik dat ik echt een hulpverlener ben. Het zit in mijn bloed.”

Haar ogen beginnen te glinsteren als zij het heeft over ‘haar’ wijk Vleuterweide. Tessa: “Het is een prachtwijk hoor. Weer of geen weer. Ik hou er veel van om lekker buiten te zijn. Ik vind het dan ook heerlijk om gewoon de fiets te pakken en door de wijk te fietsen. Zo vang je meer op en ben je toegankelijker voor mensen. Ik fiets vanaf het winkelcentrum Vleuterweide, dwars door het Máximapark tot aan de Haarrijnseplassen. Je kan wel stellen dat ik actief ben op de mooiste plekken in de buurt.”

Samen

De politie stemt haar werk zoveel mogelijk af op de wensen van de inwoners. Om dit goed te kunnen doen is het belangrijk te weten wat er speelt in de buurt. Tessa speelt als wijkagent daarin een belangrijke rol: “Onderweg kletst ik met iedereen. Contact maken met de mensen, dat vind ik alleen maar leuk. Door tijd en energie in ze te steken, krijg je ook wat terug. De bewoners zijn hier erg actief, denken graag mee en de meldingsbereidheid is groot. Daarmee maak je in mijn ogen echt het verschil. Dat geldt niet alleen voor de bewoners, maar ook voor lokale overheden, winkeliers en scholen. Je doet het echt samen en dat maakt het tot een mooie fijne wijk.”

Jongeren in opkomst

Wat Tessa als wijkagent enorm aanspreekt is het contact met de jeugd: “Vleuterweide is een hele jonge wijk en dat maakt het uniek. Dat betekent dan ook dat ik veel in contact kom met de jeugd. Er zijn jongeren in opkomst. Veel starters zijn hier komen wonen en die kleintjes worden groter. Ze gaan buiten hangen en puberen. Ik heb altijd al veel feeling met de jeugd gehad en vind het leuk om met ze in gesprek te gaan. Zij zijn alles aan het ontdekken en dat maakt ze ergens ook kwetsbaar. Ik heb bij jongeren nog erg het gevoel dat je het verschil kunt maken. Dat je ergens een rol kunt spelen voor later in de keuzes die zij nu maken.”

Spin in het web

“Misschien cliché maar het leukste aan mijn werk blijft toch het contact met mensen. Niet alleen met bewoners, maar ook het contact met met mijn netwerk partners. Denk aan hulpverleners, buurtteams en ondernemers van het winkelcentrum. Al die contacten vind ik superleuk om te onderhouden en ik wil graag van alles op de hoogte zijn. Ik ben nieuwsgierig van aard en dat helpt enorm in mijn werk. Doordat de mensen mij vaak op straat tegenkomen, word ik makkelijk en regelmatig door ze aangesproken met vragen over de meest diverse zaken. Van parkeeroverlast tot soms persoonlijke adviezen. Soms dingen waar ik als wijkagent niet veel mee kan, maar die ik wel door kan zetten naar de juiste instanties. Ik ben dan ook de spin in het web. Als wijkagent heb ik zowel een signalerende als adviserende rol.”

Thuisfront

Toch zijn er ook minder leuke kanten aan het politiewerk: “Ons werk bestaat negen van de tien keer uit ellende. Vaak komen wij er pas bij als er iets aan de hand is. Mijn vader was destijds heel trots toen ik besloot om bij de politie te werken. Maar hij wist natuurlijk als geen ander dat ik met bepaalde dingen in aanraking zou komen waar je je als ouders het liefst je kinderen voor zou willen behoeden. Ik heb dan ook veel nare dingen gezien. Zo had een man die in een psychose zat in zijn eigen keel gesneden. Ik trof hem hevig bloedend aan. Zoiets blijft op je netvlies staan. Gelukkig heeft hij het overleefd. Dat maakt het dan makkelijker om te verwerken. Het scheelt ook dat ik een makkelijke prater ben. Ik heb een thuisfront die precies weet waar ik het over heb. Zowel mijn vader als mijn man snappen mij en we kunnen er goed over praten. We zitten er tenslotte middenin. Dat helpt mij heel erg.”

Nazorg

“Nu sta ik als wijkagent niet meer overal met mijn neus vooraan. Incidentafhandeling komt vaak als eerste en de wijkagent komt daarna voor nazorg. Ik heb natuurlijk wel hiervoor in de incidentafhandeling gezeten en dan kom je veel narigheid tegen. Ik als wijkagent ben nu vooral belast met nazorg. Als er bijvoorbeeld een reanimatie is geweest dan neem ik naderhand contact op met de familie en vraag ik hoe het nu gaat. Vaak is dan de ergste paniek geweest en de heftigste emotie is er dan al af. Ik heb wel langduriger te maken met gezinnen of casussen. Je wordt er meer bij betrokken en gaat de diepte in. Als wijkagent zorg je niet voor de pleister, maar voor het medicijn.”

Verbinden

“Geen dag is hetzelfde. Als ik ’s ochtends met mijn dienst begin dan lees ik welke meldingen er zijn geweest. Daarna ga ik kijken wat ik daarmee nog kan. Wanneer er bijvoorbeeld een burenruzie is geweest, dan kijk ik of er eerdere meerdere meldingen op het adres zijn geregistreerd, de woningbouw erbij betrokken is geweest, etc. Mocht er iets zijn waar ik als politie strafrechtelijk niets mee kan dan kijk ik of er behoefte is aan verdere hulpverlening. Dan haak ik mijn partnernetwerk aan en verbind ik ze met elkaar. Ik zorg er dan voor dat er hulpverlening op gang kom.”

Buurtpreventie

Op de vraag wat Tessa aan Vleuterweidenaren mee wil geven, antwoordt ze: “Je ziet dat bewoners zich verantwoordelijk voelen en nieuwsgierig zijn op een positieve manier. Wat ontzettend goed werkt zijn de whatsapp groepen voor buurtpreventie. Ik wil dan ook aan de mensen vragen die een whatsapp groep voor de buurt beheren om zich aan te melden via whatsapp buurtpreventie. Dat kan via wabp.nl. Ook hondenbezitters die ’s avonds hun hond uitlaten signaleren veel en zijn enorm waardevol voor ons.
Wat we op dit moment ook promoten is ‘camera in beeld’. We vragen mensen die particulier een camera hebben hangen zich aan te melden via politie.nl/cib. Het kan ons in bepaalde onderzoeken ontzettend helpen. Ook kunnen we niet vaak genoeg zeggen om 112 te bellen bij verdachte situaties.”

Tessa sluit af: “Ik voel mij enorm verantwoordelijk voor Vleuterweide. Mijn doel is dan ook de wijk zo veilig en leefbaar mogelijk te houden. Ik vind het ook belangrijk dat mensen mij weten te vinden. Schroom vooral niet om contact met de politie op te zoeken. Ik ben een ontzettend nieuwsgierig mens en ik houd ervan om dingen helemaal uit te pluizen. Ik sluit het dan ook niet uit om in de toekomst ooit een keer richting het recherchewerk te gaan. Onderzoeken en opsporingen is wel iets wat ik ambieer. Maar dat is voor later. Tot die tijd heeft Vleuterweide mijn prioriteit.”

Lees ook:
– Interview: Agent Joey: “Als ik de politie belde kwam het altijd goed.”