Als jurist en historicus mag Victor Everhardt zich bedienen van twee titels, maar hij laat zich er niet op voorstaan dat hij Meester Doctorandus is.
Zijn passie en energie lijken grenzeloos en zijn dagen lijken 48 uur te hebben als je al zijn bezigheden hoort. Zijn bestuurlijke capaciteiten wendt hij aan om tal van maatschappelijke en sociale instellingen van dienst te zijn en natuurlijk om zich van zijn taak te kwijten als medebestuurder van Utrecht.
Wijkwethouder van Leidsche Rijn Victor Everhardt (1968) is door zijn studies in Utrecht terechtgekomen en heeft er zijn hart en ziel aan verpand. Als laatste in een rij van zeven kinderen, Victor heeft drie broers en drie zussen, werd hij geboren in Arnhem en groeide er in de directe omgeving op. Vader Everhardt was ondernemer in hart en nieren en moeder de bindende factor in het gezin zoals het een moeder betaamt.
Victor wil bij voorkeur geen Wethouder van ‘stenen’ zijn laat hij weten, hoewel hij het stationsgebied in zijn portefeuille heeft. Hij is mens onder de mensen en als wethouder stelt hij zich in dienst van de Utrechtse gemeenschap in het algemeen, maar sinds enkele jaren van Leidsche Rijn in het bijzonder. Hij bepaalt graag het beleid, zet graag lijnen uit die een kader vormen waarbinnen hij en zijn collega raadsleden hun dienende taak kunnen vervullen. Als wijkwethouder voor Leidsche Rijn signaleert hij, observeert hij en praat hij over zaken die er toe doen. Victor Everhardt is benaderbaar en zijn wijkspreekuren noemt hij gekscherend een “rondreizend circusje.” Hij zit niet in het Stadskantoor aan een bureau en roept mensen bij zich die hij te woord staat om ze later als papieren dossier te archiveren.
De Daphne Schippersbrug is het enige dat hem fysiek scheidt van Leidsche Rijn, de mentale verbinding is er als vanzelfsprekend met de tijd gekomen. Leidsche Rijn heeft zoveel te bieden en daar aan te mogen meewerken ervaart hij als een cadeautje.
Met de fiets is hij in geen tijd de brug over om door de wijk via het Máximapark zijn weg te vervolgen in de wijde omtrek van Leidsche Rijn. Hij fietst graag en veel en niet enkel in zijn vrije tijd. Hij verplaatst zich van afspraak naar afspraak bij voorkeur per fiets. Evenals fietsen loopt hij graag hard, tien kilometer ‘doet’ hij zonder morren en een halve marathon staat op zijn lijst om samen met zijn dochter te lopen. De Zevenheuvelenloop die over circa vijftien kilometer prachtig natuurgebied wordt verlopen heeft hij al op zijn naam staan. Als het even lukt om in zijn agenda tijd vrij te maken om te schaatsen bindt hij de ijzers onder. Als lid van de Elfstedenvereniging is hij verzekert van een startbewijs als de tocht der tochten verreden zal worden. Om dan niet voortijdig af te moeten haken wil hij goed beslagen en dus getraind ten ijs komen.
Het siert hem en tekent hem. Zijn passie en volhardendheid. Een Wethouder van en voor mensen en niet van stenen. Hij inspireert en voelt zich op zijn gemak bij Indekerngezond waar we elkaar spreken en waar hij na ons afscheid, om de tafel gaat met onder andere Janine van der Duin, bevlogen projectleider van dit unieke project. Victor wil als wijkwethouder benaderbaar zijn en dat lukt hem goed. Zijn rondreizend circusje slaat hier en daar in de wijk geregeld zijn tenten op en Indekerngezond is een van de standplaatsen.
Foto’s en tekst: Hans Peter van Rietschoten
Lees ook:
– Interview met Wethouder Maarten van Ooijen “Beste jonge bestuurder van Nederland”
– Alle eerdere verschenen interviews van bekende en minder bekende bewoners
