Weer spreek ik een collegelid bij ‘indekerngezond’ en ook deze wethouder komt per fiets en laat zich vergezellen door haar persvoorlichter Jennifer.
Ze heeft het accent van een limburgse en dat is niet verwonderlijk voor iemand die geboren is in de vierde grote stad in Limburg. Met bijna 90.000 inwoners kan Heerlen zich meten met Leidsche Rijn, dat inmiddels bijna een kwart van de stad Utrecht beslaat. Met Anke Klein heeft het gemeentebestuur zich kunnen versterken met een ambitieuze vrouw van niet Utrechtse bodem, evenals collega’s die ik eerder sprak. Anke heeft zich inmiddels in Utrecht gevestigd na tien jaar in Den Haag, twee jaar in Amsterdam en een tijd in Brussel te hebben gewoond. Sinds 2018 is Anke Klein Utrechts wethouder voor onder andere Cultuur, hetgeen haar haast onlosmakelijk met Leidcshe Rijn verbindt. De cultuuras van Leidsche Rijn Centrum begint al vorm te krijgen, met het Berlijnplein als kolkend middelpunt volgens de inmiddels gepresenteerde plannen.
Haar ouders zijn altijd werkzaam geweest in het onderwijs. Moeder heeft les gegeven in het speciale onderwijs en vader heeft aanstormende docenten onderwezen. Anke heeft gedurende haar loopbaan al diverse ‘zware’ posten bij verschillende instanties bekleedt en stond in 2014 op de kandidatenlijst voor een post in het Europees Parlement.
‘Wethouder ben je altijd. Ook tijdens het naderende zomerreces kan er een beroep worden gedaan op het college als de situatie daarom vraagt.’ Ze doet het graag. De stad dienen. Voor de nodige afleiding gaat Anke naar de dansstudio om haar balletoefeningen te doen die ze zich in haar jeugd eigen maakte . Aan de ballet barre voelt ze zich vrij en in combinatie met wat fitness weet ze haar conditie op peil te houden.
Evenals haar collega wethouders fietst ze veel en graag. Ze woont op fietsafstand van het stadskantoor en beaamt dat ze haar tijd moet zien te verdelen tussen haar werk, haar eenpersoonshuishouden, sport en niet het minst onbelangrijk haar familie. Haar thuis lijkt bovenal in het zuiden van Nederland te zijn. Daar waar ze blindelings haar weg kan vinden en iedereen tijd heeft voor elkaar. Wanneer ik het ‘kneuterigheid’ noem en me daarvoor verontschuldig verblikt of verbloost ze niet, maar knikt instemmend om aan te geven dat ze zich kan vinden in hoe ik het gevoel verwoord.
Ze voelt zich evengoed prima op haar plaats in Utrecht in het algemeen, maar in de wijk waar ze momenteel woont in het bijzonder. Utrecht kan een beroep op haar doen. Haar buren en stadsgenoten liggen haar na aan het hart. Ze beseft dat ze niet ieders problemen ad hoc kan oplossen, maar ze sluit zich er niet voor af. Ze omarmt degene die een arm nodig heeft en gaat op zoek naar een oplossing. Ze gelooft in de kracht van het collectief.
Bij indekerngezond neemt ze nog even tijd Sandra IJpma te woord te staan over de filosofie achter het project. Sandra is een van de projectmanagers. “Project klinkt wel kortdurend, maar dat is indekerngezond zeker niet.” laat Sandra weten. Anke neemt de tijd haar positieve gezondheid in kaart te brengen door het invullen van het ‘spinnenweb’ waar indekerngezond gebruik van maakt en dat is ontwikkeld door Machteld Huber van Institute for Positive Health.
Zichtbaar tevreden over het gesprek en de kennismaking met indekerngezond gaan Anke en Jennifer terug naar het stadskantoor om zich op te maken voor de laatste loodjes. Binnenkort begint het zomerreces en die tijd zal Anke mede gebruiken om haar appartement te verfraaien waar nodig is.
Foto’s en tekst: Hans Peter van Rietschoten
Lees ook:
– Interview: Ina Massop “Trotst op mijn nieuwe plek wijkbureau”
– Interview met wethouder Everhardt “Voor en van mensen, niet voor stenen”
– Interview met Wethouder Maarten van Ooijen “Beste jonge bestuurder van Nederland”
– Alle andere interviews