“Er is een theorie dat potvissen, de grootste tandwalvissen op aarde, gemeenschappelijk voelen. Dat zou kunnen verklaren waarom potvissen soms massaal op het strand aanspoelen. Als er eentje ziek is, kan de rest datzelfde gevoel ook ervaren”, vertelt Nikki Dekker vanuit het Makershuis op het Berlijnplein. Nikki is een van de zes Nederlandse schrijvers die zich 48 uur liet opsluiten bij RAUM om te werken aan haar aflevering voor de fictiepodcast Ansicht. De podcast serie neemt ons vanuit het perspectief van een stokoude potvis mee naar de toekomst, het jaar 2050. Zijn de oceanen dan leeg of wordt op tijd het tij gekeerd en herstelt de zee zich?
Nikki Dekker (31) is schrijver en radiomaker. Haar radiodocumentaire ‘De oppas en ik’ werd genomineerd voor de Prix Europa en haar podcastreek ‘Iets doen, hoe doe je dat?’ kreeg vier sterren in NRC Handelsblad en De Morgen. In november 2018 verscheen bij Wintertuin Uitgeverij haar chapbook ‘een voorwerp dat nog leeft’, een bundeling essays en gedichten over de systemen waarin wij allen vastzitten en hoe je daaruit kunt breken.
Tijdens haar residentie bij RAUM werkte Nikki aan haar verhaal voor Ansicht. Nikki: “Ik heb een enorme fascinatie voor vissen en het leven in de zee, een thema dat ook in mijn eerdere werk regelmatig terugkomt.”
“Mijn verhaal gaat dan ook over een potvis die rondzwemt in het jaar 2050. De potvis is inmiddels al een jaar of 80, tegen de 90. Ze beschrijft wat er in haar leven is gebeurd en hoe de zee is veranderd door invloeden van overbevissing, klimaatverandering en de vervuiling en plastic in zee. Ze heeft het allemaal meegemaakt en ervaren. Potvissen kunnen heel veel zien met hun gehoor. Wat wij doen met sonar, dat raakt ze enorm. Terwijl ze dat aan het vertellen is, verdwaalt ze dan ook. Ze blikt terug en neemt je mee naar het begin van de twintigste eeuw, toen er volgens haar nog weinig gebeurde. Door de komst van de visserij werd dat opeens anders. De zee werd drukker en drukker. Anno 2050 leeft de hele wereld veganistisch en vis wordt niet meer gegeten door de mens. De zee is daardoor weer een stuk rustiger geworden.”
In mijn verhaal ontmoet de potvis op den duur een mens. Herkent zij ons als medebewoners van de aarde?”
Volgens Nikki lopen de meningen van wetenschappers uiteen. Ze vermoed zelf dat potvissen redelijk intelligente wezens zijn: “Ik denk dat ze ons eerder zien als een vreemd visje die wat raar beweegt.”, lacht Nikki.
Op de vraag waarom Nikki voor dit onderwerp gekozen heeft, antwoordt zij: “Veel mensen zijn bang, en ook verschillende documentaires waarschuwen ons, dat als we in het huidige tempo doorgaan met visvangst en vervuiling, er in 2050 in de oceanen geen vissen meer zijn. Wat als dit niet zo zou lopen en de oceanen weer vol zouden zijn? Met name dit leek mij leuk om jezelf voor te stellen. Ik hoop dat mensen door dit verhaal enigszins benieuwd raken naar het leven in de zee en de toekomst daarvan.” Nikki sluit af: “We pompen geld om naar mars te gaan, maar weten eigenlijk zo weinig over de zee. Iets wat veel dichterbij ons staat.”
De Podcast Ansicht afleveringen zijn hier te beluisteren.
Geschreven door: Joyce Pherai | ContentToday.nl
Lees ook:
– Interview met Henk van Straten, schrijver van Podcast Ansicht ‘De Multicar
–Interview met Olave Nduwanje, schrijfster van Podcast Ansicht ‘Wortels’
– podcast Pim Lammers in Podcast Ansicht ‘Fantasie’
– Leonieke Baerwaldt in Podcast Ansicht ‘Wat gaat ons het eerst overweldigen?’
– Anne Eekhout in Podcast Ansicht ‘Leren Vergeten’