Waar aan de ene kant eendenkuikens met vrolijk gesnater de rust overstemmen, ligt aan de andere kant in serene rust verborgen in een stalletje in de luwte van een grote wilg een hertenkalfje dat naar horen zeggen nog geen dag oud is.
Het pad dat ons van deze jonggeborenen scheidt is smal en schaduwrijk dus gaan we er even bij zitten. Het bankje nodigde ons daartoe uit en op anderhalve meter van de wandelaars die het paadje gebruiken is het goed toeven. We kijken of Bambi het waagt zelfstandig op de ranke pootjes te komen, maar ze verkiest nog even de beschutting van haar onderkomen in de schaduw. Moeder hert wil niet verraden waar haar kalf ligt dus houdt ze zich er meters ver vandaan. Ze stoot nu en dan wat hertenmoedergeluidjes uit en het kleintje antwoordt met zachte stem. Ze communiceren zonder elkaar zien, maar beide weten dat ze nier ver van elkaar af zijn.
Advertentie:
Van de geboorte van het hertenjong werd op Facebook melding gemaakt, maar over de kuikens heb ik niets gelezen.
Geschreven door: Hans Peter van Rietschoten