Jan Bloemkolk, sociaal makelaar bij DOCK in Vleuten De Meern, laat zich in onderstaand bericht zien als een echte proactieve netwerker, zichtbaar voor partners en zorgzame aanjager van hulp en ondersteuning voor kwetsbare (oudere) bewoners.
“…Op een dinsdagmiddag werd ik gebeld door de gespreksleider van SamenKracht80+. Dit initiatief organiseert dialoogbijeenkomsten met 80-plussers op het gebied van meedoen en ertoe doen en waardig oud worden in deze tijd.
Aan deze activiteit deed ook een oudere mevrouw (buurtbewoonster) mee. Zij vond in deze activiteit veel voldoening omdat ze op zoek was naar zingeving en verdieping. Deze dame heeft verder bijna geen contacten en netwerk en er is eigenlijk niemand die naar haar omkijkt. Van haar familie is niets bekend. De gespreksleidster hield contact met haar in de coronatijd en ze belden elkaar regelmatig. Eigenlijk beschouwt ze de gespreksleider als haar vriendin.
Op een gegeven moment nam ze de telefoon niet op. Dat duurde een paar dagen. De gespreksleider kreeg argwaan en er een onderbuikgevoel over dat er iets niet goed was. Ook andere personen van de gespreksgroep zijn wezen kijken bij de woning maar vonden alles gesloten. Ze besloot om mij te bellen en was zeer ongerust en een beetje in paniek. Ik zei dat we het gaan oppakken en actie gaan ondernemen.
Ank, mijn collega bij DOCK, zat naast mij en ik overlegde met haar over wat te doen? We besloten om ons professionele netwerk te activeren en als eerste de wijkagent te bellen. De wijkagent voelde ook aan dat er iets niet klopte en schakelde de politie in. Later informeerde hij ons hoe het verder was gegaan.
Ze hebben “ingebroken” en vonden de vrouw liggend in de gang. Het bleek dat ze gevallen was, waarschijnlijk na een hersenbloeding (dat werd in het ziekenhuis geconstateerd) en al 5 dagen daar zo lag. Ze is direct naar het ziekenhuis gebracht en is daar onder behandeling.
De gespreksleider vond het heel erg fijn dat ik het probleem van haar over nam en haar zodoende kon ontlasten. Ondertussen bleef ze wel contact houden met de vrouw en met mij. We overlegden intensief en informeerden elkaar.
Ik heb de huisarts geïnformeerd. Ze namen het bericht ter kennisgeving aan en zeiden dat ze nu niets kunnen doen. Ik heb het buurtteam geïnformeerd en had een goede match met hen. Alleen gaven ze aan dat ze niets konden doen en dat het Maatschappelijk Werk van het ziekenhuis in charge is.
Mevrouw is van de week naar een verpleeghuis gegaan om daar verder te revalideren. Het ziekenhuis zei dat het maatschappelijk werk aldaar haar thuis- en terugkomsituatie zal regelen.
We houden nu contact met het verpleeghuis. De buurtteammedewerker wil wel met mij meedenken over als er nieuwe ontwikkelingen zijn en nieuwe stappen moeten worden gemaakt. zoals het schoonmaken van haar huis wat erg vervuild aangetroffen werd en eventueel wanneer er verdere zorg geregeld moet worden.
De gespreksleider is blij dat ik in het gehele proces de regie heb gepakt en dat de verantwoordelijkheid op deze manier als gedeeld wordt gevoeld. Samen kun je meer werk verzetten en kun je meer aan. De deelnemer van de gespreksgroep is ook deelnemer van de huiskamer De Schalm, ook een DOCK-initiatief. De mensen van de huiskamer zijn zeer begaan met de situatie en de bewoonster heeft er een nieuw netwerk bij. Jan hoopt dat deze bewoonster weer snel kan mee doen en haar fijn contact kan voortzetten met de gespreksleider…”‘
Heeft u vragen of wilt u meer informatie over het werk van DOCK in Vleuten de Meern mailt u dan naar: [email protected]