Sandro van der Leeuw neemt ons in zijn verhaal ‘Auto-immuun’ mee naar een plein in 2050. We bevinden ons in een tijd waarin tolerantie hoog op de agenda staat en kleding ten gevolge van de klimaatcrisis totaal overbodig is. Brengen deze veranderingen ons als samenleving dichterbij elkaar of wordt de afstand onderling juist groter?
Sandro van der Leeuw (1990) is (fictie)schrijver, audiomaker en beeldend kunstenaar. Begin 2021 bracht hij, in eigen beheer, zijn eerste kortverhalenbundel uit: vlees geworden. Op dit moment werkt hij hard aan zijn debuutroman, die in 2022 bij de Arbeiderspers verschijnt.
Sandro: ‘In mijn verhalen staan mentale en fysieke uitdagingen centraal. ‘auto-immuun’ gaat over seksualiteit, over hoe we ons als samenleving in de toekomst opstellen tegenover mensen die weggezet worden als ‘anders’. In de gayscene zie je nu bijvoorbeeld dat de focus heel erg ligt op snelle sex. Er is hierdoor nauwelijks ruimte voor gevoelens en emoties. Zonder al te pessimistisch te zijn, vrees ik dat we om deze reden en om vele andere redenen in de toekomst steeds verder van elkaar verwijderd raken.’
Toch is de wereld in zijn verhaal erg tolerant. Is dat niet iets positiefs? ‘Tolerantie wordt in deze maatschappij vooral ‘geschonken’ aan mensen die tot een minderheid behoren. Er wordt door de samenleving namelijk voor jou bepaald of iets wel of niet oké is. En op het moment dat iets ‘getolereerd’ wordt, dan mag je jezelf niet zo aanstellen. Je hebt niets te klagen, je wordt immers ‘getolereerd’. Is dit wat tolerantie daadwerkelijk doet? Is het niet dan gewoon een makkelijke manier om ergens van af te komen door het allemaal maar prima te vinden?’
Als we kijken naar het autobiografisch aspect van zijn verhalen, wat is ‘echt’ voor hem in dit verhaal? ‘Mijn verhalen zijn niet altijd autobiografisch, maar de gevoelens die ik beschrijf zijn dat vaak wel. Vanuit mijn ervaringen en emoties deel ik in dit verhaal waar ik denk dat we in de toekomst op afstevenen. Ik weet zelf hoe het voelt als mensen je ‘anders’ vinden. Sterker nog; ik weet hoe het voelt als je van jezelf denkt dat er iets niet goed aan je is, want dat heb ik vooral in mijn puberjaren over mijzelf gedacht, toen ik ontdekte dat ik op jongens viel. Ik geloof dat ik daarom graag wil dat de lezers van mijn verhalen weten hoe mensen met vergelijkbare problemen en worstelingen zich kunnen voelen.’
Sandro sluit af: ‘Voor de toekomst hoop ik dat we wat minder alleen de focus op sex en het lichamelijke gaan hebben. Ik hoop dat we met elkaar meer ruimte creëren voor onze gevoelens en psychische gezondheid. Mijn missie als schrijver is vooral geslaagd als we zachter en kwetsbaarder naar elkaar durven zijn.
De Podcast Ansicht afleveringen zijn hier te beluisteren.
Geschreven door: Joyce Pherai | ContentToday.nl
Fotografie: Mariska Kerpel
Lees ook:
– Interview met Nikki Dekker, schrijver van Podcast Ansicht ‘Hoe het stil werd’
– Interview met Henk van Straten, schrijver van Podcast Ansicht ‘De Multicar
– Interview met Olave Nduwanje, schrijfster van Podcast Ansicht ‘Wortels’
– Podcast Pim Lammers in Podcast Ansicht ‘Fantasie’
– Leonieke Baerwaldt in Podcast Ansicht ‘Wat gaat ons het eerst overweldigen?’
– Anne Eekhout in Podcast Ansicht ‘Leren Vergeten’
– Alle berichten in rubriek RAUM